Córka rzeźbiarza to autobiograficzna opowieść jednej z najwybitniejszych fińskich pisarek -Tove Jansson.
Tove Jansson była autorką, malarką, ilustratorką i rysowniczką komiksową. Popularność zyskała w 1939 roku, kiedy na rynku wydawniczym ukazała się jej pierwsza powieść dla dzieci: „Małe trolle i duża powódź”, która zapoczątkowała serię opowiadań o Muminkach. Od tamtej pory kariera pisarki nabierała tępa. Z każdym kolejnym tomem opowiadań Jansson podbijała serca młodych czytelników. Poza książkami pisanymi dla dzieci autorka zajmowała się także tworzeniem literatury dla dorosłych. Wydała między innymi zbiór opowiadań „Wiadomość” oraz autobiograficzną „Córkę rzeźbiarza”
W „Córce rzeźbiarza” Jansson wraca do lat swojego dzieciństwa. W sposób niezwykle oszczędny dawkuje czytelnikom historie związane z latami młodości. Opisuje sytuacje, wraca do rozmów z rodzicami i rodzeństwem. Wydarzenia rozgrywają się między innymi w domu dziadków. Dużo miejsca autorka poświęca opisom natury. Jezioro, zapach lasu stanowią bazę naturalną scenografię toczących się wydarzeń. Jansson jako mała dziewczynka poznaje świat, dopytuje, bawi, zadaje pytania, a momentami także się nudzi. Relacje z najbliższymi opisane przez autorkę pozwalają czytelnikowi zorientować się, że jej rodzina to grupa kochających się ludzi. Zwrot „tatuś” to wrażenie jeszcze bardziej potęguję.
Córka rzeźbiarza jest opowiadaniem bardzo oszczędnym. Nie znajdziecie w nim rozległych opisów przyrody czy niekończących się dialogów. Autorka opowiada swoją historię w sposób stonowany, a co za tym idzie wywołuje u czytelnika chęć uruchomienia wyobraźni. Czytając „Córkę rzeźbiarza” przenosimy się z Jansson kilkadziesiąt lat wstecz i przeżywamy te wszystkie wydarzenia wspólnie. Podczas tej przygody ani razu nie mamy wrażenia, że cokolwiek jest nudne czy też bez sensu. Jako, że akcja rozgrywa się w latach młodzieńczych mamy do czynienia z beztroskimi zabawami i robieniem rzeczy, na które po prostu mamy ochotę. Historie opowiedziane przez Tove Jansson czyta się właściwie jednym tchem. To bardzo przyjemna literatura, która pozwala nam się rozmarzyć i wywołuje uśmiech na naszej twarzy. Jeśli tylko będziecie mieli ku temu okazję, sięgnijcie po tę książkę. Ona pozwoli wam zapomnieć o otaczającym Was świecie. Naprawdę warto!
Córka rzeźbiarza